2015(e)ko irailaren 29(a), asteartea
2015(e)ko irailaren 28(a), astelehena
Amara Berriko Sistemaren Inguruan
Aurreko astearteko saio teorikoan izandako hizketaldiaren inguruan hitz egingo dizuegu. Amara Berri eskolako irakasle den Amandoren bisita jaso genuen, hango metodologiaz, sistemaz, helburuetaz, antolaketaz eta abarretaz solasteko.
Irakasleak hitzaldiaren hasieratik argi utzi izan nahi du ikasleak dira haien metodologian erabateko protagonistak. Aipagarria da oso ikasleek txokoetan egiten dutela lann, adin nahasketa batekin, zikloka. Beraz, lehenengo mailakoek bigarren mailakoekin egiten dute lan, hirugarren mailakoak laugarrenekoekin, eta azkenik, bostgarren mailakoak seigarrenekoekin. Honen bidez, ikasleek elkarri laguntzeko aukera eta baliabideak eskaintzen dituztela dio Amara Berriko irakasle honek.
Honek aipatutako beste gauza kurioso eta nahiko berritzailea dena testu liburuen erabilpen eza izango litzateke; eskola honetan informazioa jasotzeko ordenagailuak eta liburutegia erabiltzen da, azkeneko hau pasiloetan ezarrita daudelarik. Ordenagailuei dagokienez, gela guztietan Internet erabiltzeko aukera daukate, lortu beharreko informazio hura jasotzeko prozesua arinduz eta hobetuaz.
Ikasleei askatasun osoa uzten zaie hitzaldi bat egiterako orduan gaia- edo aukeratzeko, ezaguna den "feedback" terminoa ezinbestekoa dela azpimarratuaz.
Helburuei dagokienez, bi azpimarratu zituen nagusiki; alde batetik IKT- en munduan sakontzea, ikasleei protagonismoa emanaz, arestian aipatu bezala, eta bestetik, eskolan ematen diren lanei zentzu oso bat ematea. Taldean hau eztabaidatu eta eskola guztiek izan beharreko helburuak direla uste dugu, benetan interesgarriak eta eraginkorrak izan daitezkenak.
Amara Berri eskolako ezaugarriak ere aipatu zituen hizketaldian zehar, hauek direlarik nagusienak: egunero irekita dago (nahi duenarentzat), ikasle guztiek hartzen dute parte eta eskola osorako zerbitzu bat dela. Antolaketa aztertuaz, bitxia iruditu zitzaigun zikloka lan egite hori, baina aldi berean, oso erabaki zentzuduna. Gehienetan bikoteka egiten dute lan; bigarren ziklokoak iratian aritzen dira, eta hirugarren ziklokoak, ordea, prentsa, telebista eta web-a (txikiweba) lantzen dituzte.
hitzaldian zehar "Lehenengo egunean ikasi, bigarrenean irakatsi" behin eta berriz errepikatu zuen esaldia izan zen hau. Dioenez, oso eraginkorra da, eta eskola guztietan egin beharreko ariketa iruditzen zitzaion, baita geuri ere, taldean eztabaidatu ostean.
Aurretik aipatutako egunkariari dagokionez, esan beharra dago egunero egiten duten gauza dela, bai web orrian bai "txikiweb"-an ere, eta honez gain, egunero fotokopiatzen dira ere. Kazetarien lana 3. eta 4. ikasleek betetzen dute.
Irratiari eutsiaz, harrigarria iruditu zitzaigun Amara auzokoek 97.2 FM emisioan haurren hizketaldian entzun dezaketela, teknikarien lana, oraingo honetan, 2. zikloko 2 ikaslek beteaz.
Azkenik telebista dugu aztergai; gela guztietan ikusten da hau, baita eskolako web- ean ere. Kameralariak 3. zikloko 4 ikasle izan ohi dira, grabatzeko eta editatzeko lana ere betetzen dutelarik.
Bukatzeko, esan, oso hizketaldi interesgarria iruditu zitzaigula, non gauza berri asko ikasi genituen, eta ahare gehiago geure taldean Amara Berriko eskolan praktikaldia beteko duten haiei.
2015(e)ko irailaren 25(a), ostirala
TEKNOLOGIA ETA GENEROA
Argi eta garbi esan daiteke gizartetik bultzatua dagoela gizon zein emakumeek teknologia desberdinak erabiltzea. Esan dezakegu, txikitatik izan ditugun bideokontsolak gehienbat mutilentzat pentsatuak egon direla. Horrela, Play Station, XBOX edo Nintendoren gailu gehienentzat jokoak mutilentzat erakargarriagoak egin izan dituzte neskentzat baino. Kirola, gerra, borrokak,... horiek izan dira bideojokoen gai erabilienak, mutilen erabilera bilatuz. Adibidetzat ditugu baita ere Nintendoren kontsola famatuenak, Game Boy deritzenak.
Izenetik hasita jada, ikusten dugu genero batean oinarritzearen zirela, nahiz eta gogoratzen dudan neskentzako edizio espezial bat atera zuten, baina kostata.
Azken urteotan, hala ere, merkatuan neskentzat bideratuago dauden jolasak egiten ere hasi dira, ekonomikoki ustiatu gabeko abagune bat aurkitu baitute bertan. Ohikoagoa da neskak ikustea gailu teknologiko batekin jolasean, baina gero eta ohikoagoa den arren, bideojokoen industriaren gehiengoa mutilentzat egindako produktuek dominatzen dute.
Ondorioz, industria pixkanaka zabaltzen ari dela esan daiteke, existitzen direla baita ere neskentzat gogokoagoak izan daitezkeen jolasak, baina horrekin ere arazo bat dagoela. Arazo hori estereotipoetan erortzea da, jolas askotan irudi gisa neskak erabiltzeak eragin baitezake bideojokoak sexistatzat jotzea, arrazoi guztiarekin. Zergatik sukaldari izateko bideojokoetan da neska irudi eta ez mutil bat? Edo zergatik dago joko bat "Imagina ser mamá" deritzona, eta ez bat "Imagina ser papá"? Horrek hausnarketa sakon bat eskatuko liguke, baina ez soilik bideojokoen munduan, beste teknologia motetan ere eragin sexistak egon daitezkelako, eta ezin gara amarru horretan erori.
Gure esku dago teknologia berrien erabilera egokia izatea, bai kontsumoaren aldetik, baita programazioaren aldetik ere.
Izenetik hasita jada, ikusten dugu genero batean oinarritzearen zirela, nahiz eta gogoratzen dudan neskentzako edizio espezial bat atera zuten, baina kostata.
Azken urteotan, hala ere, merkatuan neskentzat bideratuago dauden jolasak egiten ere hasi dira, ekonomikoki ustiatu gabeko abagune bat aurkitu baitute bertan. Ohikoagoa da neskak ikustea gailu teknologiko batekin jolasean, baina gero eta ohikoagoa den arren, bideojokoen industriaren gehiengoa mutilentzat egindako produktuek dominatzen dute.
Ondorioz, industria pixkanaka zabaltzen ari dela esan daiteke, existitzen direla baita ere neskentzat gogokoagoak izan daitezkeen jolasak, baina horrekin ere arazo bat dagoela. Arazo hori estereotipoetan erortzea da, jolas askotan irudi gisa neskak erabiltzeak eragin baitezake bideojokoak sexistatzat jotzea, arrazoi guztiarekin. Zergatik sukaldari izateko bideojokoetan da neska irudi eta ez mutil bat? Edo zergatik dago joko bat "Imagina ser mamá" deritzona, eta ez bat "Imagina ser papá"? Horrek hausnarketa sakon bat eskatuko liguke, baina ez soilik bideojokoen munduan, beste teknologia motetan ere eragin sexistak egon daitezkelako, eta ezin gara amarru horretan erori.
Gure esku dago teknologia berrien erabilera egokia izatea, bai kontsumoaren aldetik, baita programazioaren aldetik ere.
2015(e)ko irailaren 18(a), ostirala
Historia lerroa: Haurtzaroa eta teknologia
Jende guztiak argi duen gauza bat da XXI. mende hasieratik, gaur egunera arte, teknologian aldaketa ugari bizi izan ditugula, gailu berriak agertu, eta lehendik existitzen zirenak modernizatu direlarik.
Hala ere, esan beharra dago gu hazten joan garen heinean joan direla garatzen teknologiak, eta beraz, errazagoa izan dela gure egokitzapena, gu baino hamarkada bat lehenago jaio zirenenarekin, esaterako, alderatuz.
Nire haurtzarora begirada bat botaz, teknologia eguneroko gauza bilakatzen joan zela esan dezaket. Kontuan izan behar da etxean telebista izatearekin soilik, jada teknologiari buruz hitz egiten ari garela, eta ezin ahaztu txikitatik ikusitako marrazki bizidunak: Doraemon, Pokemon, Rocket Power, Lasterketa Zoroak,... zerrenda ia amaiezina egin nezake horiekin guztiekin.
Horrez gain, hezkuntzaren arloari begiratuz, txikitatik nire ikastetxean teknologia berrien aldeko apustu argia egin zutela esan dezaket argi eta garbi, 4 urterekin jada informatika klasea izaten baikenuen noizean behin. Hortik aurrera, gero eta ohikoagoa izan da ikasgelan ere teknologia berriak deritzonak izatea, gaur egun ikasgela batean gutxienez ordenagailu bat izatea lagungarria delarik irakaslearentzat.
Gaur egun, hala ere, ez zait iruditzen haurrei teknologia mota hauek erabiltzen irakatsi behar zaienik, hau da, euren testuingurua kontuan harturik, ordenagailu edo tableta bat erabiltzen euren kabuz ikasiko dute, eta, nire ustez, irakatsi behar zaiena da dituzten baliabideak modu egokian erabiltzen. Horrekin zera esan nahi dut, askotan, haurrek gehiegizko erabilpen bat ematen dietela teknologia berriei.
Adibide bat jartzeagatik, argi dago haurrek kalean jolastea baino, orokorrean, nahiago dutela etxera iritsi eta euren lagunekin jolastu, baina pantaila bat tartean dutelarik, online eran esaterako. Hau zer puntutaraino den kaltegarria? Bada iritzi anitzak daude honen inguruan, normala den bezala, baina nire iritzia adierazte aldera, esango nuke, neurri batean ez duela zertan kaltegarria izan. Esan nahi dudana da haurrek agian euren artean erlazionatzeko modu desberdin bat aurkitu dutela, nahiz eta jende askoren kezka izan haurren sozializazioa urra dezaketela teknologia berriek. Hala ere, ez beti, baina kasu hori gerta daiteke, haurrak fisikoki elkarrekin daudenean teknologia hauen mende jarraitzen badute, eta familia harteko harremanak ere kaltetu daitezke haurrei hainbat momentutan ez bazaie mugatzen mugikorraren edo beste gailu baten erabilera.
Nire kasuan, mugikorra lehen aldiz 13 urterekin izan nuen, nahiko gazte garai hortarako nire gurasoen ustetan, baina ez zen beste munduko ezer. Gurasoei deitzeko soilik erabiltzen nuen, beharrezkoa soilik zenean, eta gaur egun, ordea, hainbeste garatu dira mugikorrak, non ez dudan ia deitzen mugikorretik, sare sozialen bitartez komunikatzen bainaiz gehienbat.
Harpidetu honetara:
Mezuak (Atom)